آموزشگاه موسیقی

بعضي از سازندگان و فروشندگان، محصولات ارگ و كيبورد خود را در اين گروه بندي هاي زير تقسيم مي كنند :

ديجيتال پيانو : يك ارگ و كيبورد الكترونيك كه براي توليد صدا و احساس نوازندگي به مانند پيانوي آكوستيك طراحي شده است.

پيانوي استيج : يك نوع از ديجيتال پيانو كه براي استيج يا اجراي زنده طراحي شده است.

سينتي سايزر : ارگ هاي الكترونيكي كه از سينتي سايزرهاي صداي گوناگون براي توليد محدوده وسيعي از صداها استفاده مي كنند.

تنظيم كننده : ارگ هاي الكترونيكي كه مي توانند يك محدوده از صداها را به خوبي براي همراهي اجرا كننده توليد كنند و معمولا توسط دست چپ نواخته مي شوند. يك ارگ تنظيم كننده معمولا گروه هاي تك نفره نيز خوانده مي شود.

در مقايسه با ديجيتال پيانوها يا پيانوهاي ديجيتال، ارگ هاي (كيبوردهاي) الكترونيك معمولا قيمت پايين تري دارند و كليدهاي كمتر شبيه به پيانو و سبك تر دارند ولي كنترل هاي بزرگ فرعي بسيار بيشتري دارند و معمولا شامل يك بلندگو روي ارگ هم هستند. برخلاف سينتي سايزر، هدف اصلي ارگ تمركز بر روي جزئيات كنترل صداي پارامتري سينتي سايزري نيست.

يك نمودار آكورد پيانو راهي است كه شما مي توانيد چيزهاي بيشتري براي يادگيري ياد بگيريد و كيبورد و پيانو را با اطمينان و لذت بيشتري بنوازيد.

آكوردها پايه يادگيري چگونه نواختن سازي هستند كه شما دوست داريد بنوازيد، به همان اندازه كه آنها بلوك هاي تمام موسيقي ها را مي سازند.

آكوردها پايه يادگيري چگونه نواختن سازي هستند كه شما دوست داريد بنوازيد، به همان اندازه كه آنها بلوك هاي تمام موسيقي ها را مي سازند.

نكات ضروري در تهيه و نگهداري دف پوستي:
الان شكل رايج ساز دف كه توي بازار و در دسترس هست همون دف دايره اي هست كه فقط يك سمت اون پوست كشيده شده (يا تلق) و سه رديف حقه داره.

بر اين اساس دف معمول الان دو نوع داره: پوستي و تلقي
ويژگي هاي دف پوستي:
بخش اصلي توليد كننده ي صدا در اين دف از پوست تشكيل شده و پوستي كه طي روش هاي دباغي آماده شده و به صورت عادي دف در مياد.
پوست چون بافت زنده بوده قبلا در برابر رطوبت و سرما و گرما حساس هست. سرما يا رطوبت يا هر دو اينها با هم باعث ميشن پوست شل بشه و علاوه بر اين كه صداي مطلوب رو به دست نمي ده با وارد اومدن هر ضربه بر روي اون بافتش بيشتر از هم گسسته ميشه و در نهايت استفاده ي از دف در محيط هاي سرد و مرطوب به طور مداوم باعث پاره شدن زودتر از موقع اون ميشه.

در مقابل گرما باعث جمع شدن پوست دف و سفت شدن اون ميشه كه كيفيت صداي مطلوبي به دست ميده و از اين نظر خوب هست. ولي در اين مورد هم نبايد زياده روي بشه چون باز گرماي بيش از اندازه سبب پاره شدن يا سوختن پوست دف ميشه.

كلاف اصلي دف، بدنه‌اي استوانه‌شكل و كوتاه از جنس چوب است كه در يك طرف آن استوانه، پوست حيوانات يا پلاستيك كشيده‌شده‌است (بهترين نوع دف، با پوست حيوانات و در فصل بهار ساخته مي‌شود). ابتدا و انتهاي قاب اصلي با برش زاويه‌دار (اصطلاحاً برش فارسي) به هم چسبيده مي‌شوند و ضخامت يك سمت از كلاف با تراشيدن چوب كمتر شده و پوست با سريش روي اين لبه مي‌چسبد و با گل‌ميخ محكم مي‌شود.[۱]

ساختمان دف را مي‌توان به اجزاي زير تقسيم كرد:

    كلاف اصلي
    پوست
    حلقه‌ها
    گل‌ميخ‌ها

فرامرز پايور، (۲۱ بهمن ۱۳۱۱ - ۱۸ آذر ۱۳۸۸) موسيقي دان ايراني، رديف دان، آهنگ‌ساز، مدرس و نوازنده سنتور و محقق موسيقي ايراني بود. وي يكي از تأثيرگذارترين چهره‌هاي موسيقي ايراني و اصلي ترين پايه‌گذار گروه‌نوازي در موسيقي سنتي ايراني بوده‌است.[۱]

صدا كيفيتي است كه صوت قوي را از ضعيف متمايز مي‌كند. صدا‌ها را مي‌توان به دو دسته تقسيم كرد: زير (مانند صداي كودك و زن، صداي گنجشك، سوت و..)

 بم (مانند صداي مرد، صداي تبل ، صداي بوق كاميون و..)

از نظر علمي صداي انسان را به 6 دسته تقسيم مي‌كنند:  صداي زن: سُپرانو (صداي زير)، مِتسوسُپرانو (صداي متوسط) ، آلتو يا كُنترآلتو (صداي بَم)

 صداي مرد: تِنُور (صداي زير)، باريتون (صداي متوسط) ، باس (صداي بَم)
براي نشان دادن صداها در موسيقي از نت استفاده مي‌كنند.

در نواختن گيتار ناخنهاي شما نقش بسيار مهمي ايفا مي كنند. هر يك از ناخنهاي دست راست شما بايد به اندازه كافي و مناسب بلند باشد تا بتواندصدايي شفاف توليد كند. از طرفي ناخنهاي شما نبايد بيش از حد بلند باشد چرا كه سرعت و قدرت مانور دست راست شما را مختل مي كند. شكل و فرم صحيح ناخنها بسيار اهميت دارد، هر چند ميزان بلندي آنها به راحتي شما در نوازندگي بستگي دارد.

بطور متوسط مي توان گفت بلندي ناخنها حدودا بايد بين 1 تا 3 ميلي متر باشد كه اين ميزان بين نوازندگان مختلف متغير است. ميزان بلندي ناخنها در حدي است كه وقتي كف دست راست خود را به طرف صورت مي گيريد به گونه اي كه نوك انگشتان در سطح چشمان شما باشد، ناخنها بايد از نوك انگشتان بيرون زده باشند. با وجود اين كه ميزان بلندي ناخنها در نوازندگان مختلف متفاوت است، بهتر است با طول نسبي 1 تا 1/5 ميلي متر شروع كرده و در آينده همراه با گسترش سطح نوازندگي و متناسب با روش نواختن خاص خود، اين ابعاد را كمي تغيير دهيد.

تكنيك هايي كه مي بينين از تكنيك هاي ضروري گيتار اسپانيش هستن كه توي خيلي از سبك ها كار برد دارن (هر چند كه اكثرشون بيشتر توي گيتار فلامنكو استفاده ميشن) . . . به هر حال اينا جزو اوّلين تكنيك هايي هستن كه توي نوازندگي گيتار بهشون برميخورين و پيشرفتتون در تكنيك هاي پيشرفته و سطوح بالاتر بستگي به تسلّط شما روي اين تكنيك ها داره:

» راسگوادو:

ضرباتي براي به صدا در اَوردن آكوردها كه به دو صورت رو به پايين و رو به بالا بوده كه به وسيله ي فلش به جهت بالا يا پايين مشخص ميشن و زير هر فلش هم حرف لاتيني نوشته ميشه كه نشون ميده ضربه بايد يا چه انگشتي زده بشه، تو اجراي راسگوادو ها ارزش زماني هر راسگوادو خيلي مهّمه و بايد از ريتم دقيق اونا مطّلع باشين.

اكورد اهنگ يه حرفايي از گروه اكادمي گوگوش

C#m  F#m G#m        A      B   A                  F#m     B   F#m            C#m  F#m           C#m 

يه حرفايي هميشه هست كه از عمق     نگاه پيداست ... از اون حرفاي تلخي كه مثل شعر فروغ زيباست
C#m F#m G#m         A     B     A            F#m       B    F#m        C#m  F#m            C#m     

از اون حرفا كه يك عمره به گوش ما     شده ممنوع ... از اون حرفاي بي پرده شبيه شعري از شاملو

گرفتن باره براي هنرجويان تازه كار اغلب با دشواري هاي زيادي همراه است و حتي نوازندگان در سطح بالاتر نيز گاها در قطعاتي با باره هاي زياد دچار خستگي و انقباض عضلات دست چپ مي شوند در اين قسمت مطلبي ترجمه شده از يكي از مدرسين خوب گبتار در اروپا به نام داگلاس نيت كه توضيحاتي داده شده است در مورد شيوه گرفتن باره و آناتومي انگشتان نوازنده در هنگام اجراي اين عمل كه در مطالب بعدي سعي مي شود تا نكات تخصصي و پيشرفته نيز در اين باره قرار داده شود.

كه براي واضح شدن مطالب بنده توضيحاتي را در داخل پرانتز براي كامل شدن مطلب مي دهم.